Théodosien Thieusies 08/08/2015

Het was hier een tijdje stil, tijd dus voor een update. Na de jogging van Oisquercq ging de riem er af. Intussen heb ik de trainingsintensiteit weer wat opgedreven. Na de zeestage stond ik eind juli aan de start van de Ulrikse 10 in Sint-Ulriks-Kapelle, het was al van 2008 geleden dat ik er nog eens liep. Veel wind en toch wel een pittig parcours door de klim richting laatste rechte lijn van zo’n goeie 400m die je 3 maal moest bedwingen en na de aankomst een hevige stortbui. Een dag later verscheen ik aan de start bij goede vriend Georges in Estinnes-au-Val. Vorige week vrijdag terug aangeknoopt met het langere werk in Silly waar ik aan de start verscheen van de 20km. Op een vrij zwaar parcours rukte ik na een trage start op van plaats 24 naar plaats 14 om te eindigen net onder de 1u35, 3 minuten sneller dan vorig jaar. Vandaag trok ik nog eens naar Thieusies voor de 26^ste editie van de Théodosien waar ik voor het laatst in 2006 startte, de Theodo-tempo leden waar blij me nog eens te zien. Een jogging over 10,5km waarvan ongeveer een kleine helft door het bos en goed voor 115 hoogtemeters. Na een kort stuk door het centrum lopen we vrijwel meteen langsheen het Parc de la Baille Rouge en het gelijknamige kasteel uit het begin van de 20^ste eeuw, jammer dat we niet door het park mogen dat in privé-handen is. Na een lang stuk vals plat in asfalt lopen we Mons binnen. Het is heel warm tussen de velden en de benen voelen zwaar aan. Een goede tijd zit er niet. Vreemd toch dat een mens na 10 jaar nog het parcours herkent. Ooit liep ik dan ook 3 jaar na elkaar de challenge van Soignies. Gelukkig kunnen we even bekomen tijdens een lange afdaling om na 5km aan de prachtige abdij van Saint-Denis aan te komen, deze abdij gaat terug tot de 11^de eeuw. Hier trekken we het Bois de la vignette in met meteen een stevige klim in kasseistenen, het lijkt wel een soort oude Romeinse heirbaan al is het pad daarvoor misschien wat smal, soit bijna 1km klimmen en het deed serieus pijn aan de beentjes. Nadien lopen we langs een parkje en een beek om aan kilometer 8 opnieuw serieus bergop te gaan, eerst in stuk met veel losliggende stenen (vermoedelijk sluikstort) en dan 300m aan een dikke 10%, vandaag wordt het stappend naar boven. Eens uit het bos opnieuw tussen de velden waar de zon serieus brandt om na 10,5km opnieuw de overigens prachtig vernieuwde school van Thieusies te bereiken, daar kunnen ze in Vlaanderen ook nog wat van leren. Met 58 minuten niet echt een tijd om naar huis te schrijven, maar het was leuk om nog eens de Théodosien te lopen. Nadien het licht blondje Car d’Or eens geproefd, een nieuwtje van de Brasserie St.-Feuillien van vorig jaar. Volgende week wordt het kiezen tussen lopen in het Pays des Collines of Stijn Meuris.