Theodotrail Thieusies 18/02/2017

Het werd stilaan tijd om nog eens te gaan trailen dacht ik bij mezelf. Vandaag dus richting Thieusies (Zinnik ) voor de 2^de editie van de Theodotrail, een organisatie van de sympathieke loopclub Theodo Tempo. Vorig jaar een vlekkeloze eerste editie en dit jaar zou niet anders worden. Ik start op de 27,6km, ondanks de bijna 400 hoogtemeters geconcentreerd op een paar technische stukken een al bij al goed beloopbare trail. Om 9uur mogen eerst de deelnemers aan de 40km van start, een kwartiertje later is het aan ons. Mistig en een graad of 5 bij de start, maar het zonnetje deed aardige pogingen om door te breken. De start is anders dan vorig jaar, nauwelijks een stukje asfalt en dan meteen het Parc du Château in, een privépark, eigenlijk een 18^de eeuwse boerderij, dat voor de gelegenheid voor de trailers werd opengesteld, net als nog een aantal andere stukken op het parcours door particulieren werden opengesteld, altijd leuk om zo nieuwe plekjes te ontdekken. Het gras oversteken en bij het buitenlopen van het park zitten we meteen tussen de velden. Ik pik aan bij Nicolaas, bijna traditiegetrouw zou ik zeggen, we lopen dan ook aan het begin van een trail nagenoeg hetzelfde tempo, altijd fijn om kunnen bij te kletsen en nieuwe tips op te steken van hem. De eerste anderhalve kilometer gaat in stijgende lijn, nadien gaat het tussen de velden voornamelijk bergafwaarts richting de eerste technische strook in de vallei van de Ruisseau des Rivaux, een waterloop die Soignies doorkruist en die we aan het begin van de eerste single track moeten oversteken, 25 minuten ver en ik zit met natte voeten. Een heel fijne single track in het bos langs de beek die we nog 2 maal moeten oversteken, telkens met nog nattere voeten tot gevolg, het ontluiken van de eerste sneeuwklokjes die massaal aanwezig zijn in het bos doen de natte voeten snel vergeten. We verlaten het eerste stukje bos, maar na een korte asfaltklim duiken we alweer het bos in met eerst een stevige afdaling en dan rond kilometer 7 een eerste serieuze helling in het bos ‘Les Roquettes’ en nadien door het bois de la Vignette. Na een serieuze afdaling bereiken we het dorpje Saint-Denis om via een klim langsheen de abdij van Saint-Denis en ‘le moulin des monies’ met zijn 16^de eeuwse barrage, de vijvers aan de abdij te bereiken, een heel mooi stuk waar de zon mooi weerkaatst op het water. De oudste delen van de abdij dateren trouwens reeds van het einde van de 11^de eeuw. Nadien opnieuw een stuk door het bos, in het bois de Aulnois flirten we nog steeds met de grens tussen Soignies en de Henegouwse hoofdstad Mons, waar Saint-Denis een deelgemeente van is. Voor we het bos verlaten nog een stevige klim en net na de splitsing van de 17km en de 27km een welgekome bevoorrading na 1u40 lopen. Nicolaas en ik lopen intussen nog steeds samen. Na de bevoorrading een stukje door het veld en dan lopen we een hele tijd langsheen de autosnelweg E19, een single track langsheen het talud van de snelweg. Na 2u15 lopen moet ik Nicolaas laten gaan op het talud van de snelweg, beetje een raar zicht lopen met onder jou de voorbijrazende auto’s. Vanaf kilometer 22 gaat het tot de finish in stijgende lijn, eerst een hele lange klim naar het dorpje Gottignies om nadien tussen de velden verder te stijgen naar Thieusies. Voor we de aankomst bereiken mogen we nog door het privépark de la baille rouge, een prachtig park met kasteel uit 1905. In het park moeten ergens 2 mamoetbomen staan, maar de vermoeidheid was toen al te groot om deze nog op te merken. Nog een klein stukje langsheen ‘le mur noir’ die volgens mij eerder rood is en dan bereik ik de finish. Ik had graag onder de 3 uur gebleven, maar ben met 3u01’30’’ best tevreden over mijn eerste wedstrijd van het seizoen. Nummer 2 zal de Urban Run in Sint-Genesius-Rode worden.