Night Trail Frameries

Deze week het rustig gehouden op training, dinsdag een duurloop van 1U20 in het Hallerbos en donderdag op de piste Elien vergezeld tijdens haar coopertest. Reden = trailtime. Inderdaad, vandaag richting Frameries, voor de Night Trail. De organisatoren hebben voor een nieuw parcours gezorgd ten opzichte van vorig jaar, dat is ook mooi meegenomen. Weinig bekende gezichten aan de start om 20u30, de thermometer wijst nog steeds 23° aan. Ik vertrek dus met extra balast vandaag, drank en eten mee voor onderweg, hoofdlamp met reservebatterijen en mijn fototoestel. Mensen kunnen zich vaak niet voorstellen wat een trail is, dus ga ik vandaag proberen wat sfeerbeelden te maken tijdens de trail. ’t Is vandaag just for fun, genieten is het belangrijkste. Om 20u30 start ik voor mijn 2de trail van het jaar. Na drie minuten al een eerste opstopping, ook diegene die de 6km en 14km lopen zijn samen gestart, reden van de opstopping, netels om richting eerste terril te gaan. Een echte trailman kijkt niet naar netels, ik ontwijk samen met een paar andere de file, trail = afzien, dwars door de netels. De opwarming duurt ongeveer 10 minuten, dan begint de eerste stevige hindernis, een klim naar de top van terril 1, de laatste meters kunnen we ons naar boven hijsen aan een touw. De afdaling over asfalt via Le Pass, we nemen afscheid van de mensen van de 6km. Op weg naar de 2de terril begint het pas echt donker te worden, tegen dat ik daar boven ben zal het donker zijn en zal de hoofdlamp goed van pas komen. Onder weg naar terril 2 nemen we ook afscheid van de mensen van de 14km, zij slagen vroeger af en moeten die terril niet over. Vanaf dan is het pas echt trail time, één met de natuur, in mijn spoor hoor ik iemand volgen, zijn ademhaling is al vrij zwaar, ik beslis te versnellen, sorry, maar een trail loop ik graag alleen… Na 45 minuten lopen de klim naar de top van de 2de mijn. Boven is het inderdaad al goed donker, een prachtig zicht op de stad, ik neem de tijd om wat foto’s te nemen, de eerstvolgende lichtjes die ik zie aankomen zijn nog vrij laag. Hierna volgt een prachtig stuk boven op de terril door het bos. Het is zalig lopen, in het licht van mijn hoofdlamp zie ik geregeld een konijn. Niemand rond me heen, het geritsel tussen de struiken doet vermoeden dat hier wel nog meer dieren zitten. De afdaling is ook over bospaden, ik bedenk bij mezelf dat wie hier geen hoofdlamp bij heeft wel een serieus probleem heeft. Beneden, na 1u15 lopen kom ik aan de bevoorrading, een echt buffet, water, sportdrank, banaan, appelsien, speculoos, suikerwafel, chocolade, rozijnen, kaas, salami en een streekproduct: jenever. Ik kan aan de verleiding niet weerstaan en alhoewel alcohol en lopen niet echt samengaan waag ik me aan een jeneverke. We zijn 12.5km ver. Het wordt me te druk aan de bevoorrading en om te vermijden van in een druk groepje terecht te komen vertrek ik na een kleine 10 minuten, het was er gezellig, ik zou er nog wel wat langer willen blijven plakken zijn. Tussen de velden en wat straat richting terril nummer 3. Ik geniet van een laatste zware hindernis, nog steeds niemand in mijn spoor, boven is het adembenemend mooi, niet te beschrijven, prachtig zicht, de stad vol met lichtjes beneden aan mijn voeten, ik hoor de klok in de verte slaan, het is 22u00. De afdaling is gevaarlijk, weer door het bos naar beneden, even dreigt het mis te gaan, eens je begint te schuiven, gelukkig heb ik al wat trailervaring, niet panikeren en proberen te zigzaggen, ik blijf overeind. Beneden word ik opgewacht door de loper voor mij, hij zal mijn partner in crime worden in het laatste stuk, richting finish vooral nog veldwegen, stukje bos,  af en toe een stuk straat en ook paar keer door een weide. Op 1.5km van het einde nog een surprise, bij wijze van dessert mogen we een talud op, gelukkig ook hier een touw gespannen en 2 helpende handen van de organisatie die me letterlijk de laatste meter naar boven hijsen. We zitten nu op het stukje dat we ook in het begin gedaan hebben, de netels zijn inmiddels platgetrapt…  Ik eindig in 2u16’41”, de exacte afstand zal wel niemand ooit te weten komen, heb afstanden gehoord tussen 19.5km en 21km, zal wel zoiets zijn, maar dat is bijzaak. In de prijs zat ook een stuk speenvarken met frietjes inbegrepen, dus na een opfrisbeurt nog een stukje eten en dan richting huis, de schade valt goed mee al zal ik wel even moeten recupereren: zware benen vallen wel mee, wel zere rug en kousen die waarschijnlijk voor eeuwig zwart zullen blijven. Het laatste beetje energie ga ik nu gebruiken om naar mijn bed te gaan. Sweet dreams. Voor zulke wedstrijden blijf ik lopen…