Zestorenjogging Bellingen

De bedoeling was eigenlijk om volgende vrijdag in Silly weer aan te knopen met de lange afstand, maar nu de legendarische zestorenjogging in Bellingen weer werd georganiseerd ben ik er maar een weekje vroeger aan begonnen. Na 5 trails en 2 halve marathons ging de riem er half mei af om vanaf juli weer op te bouwen. Gisteren dus richting Bellingen voor de zestorenjogging over 25km. Jammer genoeg amper een 30-tal deelnemers op de lange afstand. Het parcours is ten opzichte van de editie die ik een goeie 10 jaar geleden gelopen heb gewijzigd. Na de start lopen we even samen met de deelnemers van de 5 en 10km die echter al snel rechts afslaan, wij lopen rechtdoor. Samen met Georges en Nicolaas zit ik in een groepje van 4. We flirten even met de taalgrens en lopen 2 maal een klein stukje op grondgebied van Saintes en trekken dan naar de eerste kerktoren, de kerk met de mooie naam Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw van Altijd durende Bijstand, de vrij recente kerk van Heikruis. Tot in Heikruis gaat het licht bergop. Na de bevoorrading trekken we tussen de velden richting Bogaarden. Onderweg een aantal mooie vierkantshoeven waarvan er aantal beschermd zijn als bouwkundig erfgoed, zoals het 18^de eeuwse hof ter Meulen dat we net voor we de kerk van Heikruis bereiken voorbijlopen en het 19^de eeuwse hof van Sergeantes net voorbij de kerk. Vanaf Heikruis wordt het parcours ook wat pittiger, maar wel mooier dan de eerste 5km met aan kilometer 8 een eerste serieuze helling waar ik eerst Georges en nadien Nicolaas van mij zie weglopen. Ik ben blij dat we na de eerste 5km langs een toch nog wel drukke straat eindelijk tussen de velden zitten, het genieten kan beginnen. Na de kerk van Bogaarden een lang rechts stuk langsheen het Hof ter Kammen, beschermd als monument. Al snel is de kerk van Bellingen in zicht en dan is het klimmen richting Pepingen centrum waar we de drukke Ninoofsesteenweg moeten kruisen. Vanaf daar krijg ik het moeilijk, voornamelijk de knieën beginnen me parten te spelen en de lange klim van de Steenweg op Elingen krijgt me klein, even recuperen en wat stappen. Vanaf kilometer 15 doet bijna elke stap pijn. Gelukkig gaat het vanaf de Neogotische kerk van Elingen weer bergaf richting Ninoofsesteenweg. Ik krijg het gezelschap van Patrick die me aanmoedigt en me mee op sleeptouw neemt richting Beert. Genieten is er jammer genoeg niet meer bij, het is nu vooral aftellen en pijn verbijten. Nog een lange klim voor we de kerk van Beert bereiken. We lopen ook voorbij Bioagrico, de firma die taxushagen snoeit voor de aanmaak van medicijnen tegen borst- en baarmoederhalskanker. Ik laat ook Patrick lopen op de laatste helling en trek alleen door het veld richting aankomst om er als laatste man te eindigen na 2u22. Goed bewegwijzerd, om de 5km bevoorrading en een prachtige omgeving. Jammer van de 25km op asfalt en beton waarvoor mijn knieën duidelijk niet gemaakt zijn, maar volgend jaar sta ik er zeker weer aan de start. Vandaag toch een half uurtje gaan loslopen langs de Zenne, de pijn is nu eerder gestegen naar de heupen en onderrug, maar lopen lukte toch al weer. Volgende vrijdag richting Silly, opnieuw een zware 20km, gelukkig dan wat meer in het bos en dan aftellen naar de Mannekenpistrail in Geraardsbergen.