Dix Miles de Morlanwelz 26/03/2016

Ik had het vorig jaar gezegd dat ik er nog aan de start zou verschijnen en ik hield woord. Gisteren opnieuw naar de geboorteplaats van Elio Di Rupo, Morlanwelz, voor de 10 miles de Morlanwelz, die voor de gelegenheid een halve mijl langer werd, goed voor 17km zo goed als volledig in het bos. Een omloop waar ik van hou, geen snel asfaltparcours, maar een natuurloop puur sang, hiervoor doe ik het. Tussen de deelnemers aan de challenge du Hainaut ook een aantal bekenden uit de trailwereld die zijn afgezakt naar Morlanwelz. Na een kleine kilometer afdaling duiken we het bos in dat er al bij al ondanks de regen van de afgelopen dagen nog vrij droog bij ligt, met uitzondering van een aantal modderige passages. Eens in het bos gaat het meteen terug naar boven, want we moeten terug richting de school waar de start werd gegeven om dan weer in het bos af te dalen naar de vallei. Net na kilometer 4 een verrassing, een serieuze klim op aslfalt in het bos die vorig jaar niet in het parcours zat, wel leuk dat het niet het volledig zelfde parcours dan vorig jaar is, ik ken het bos van Mariemont niet, maar ik vermoed dat er inderdaad wel heel wat leuke looppaden zijn. Nog even en op en af en dan gaat het terug bergaf richting het station, om langs de spoorlijn het bos te verlaten en de laatste klim naar de school aan te vatten. Donderdag een serieuze heuveltraining van bijna 2uur afgewerkt dus ging ik niet al te voortvarend van start, de 2^de ronde ging nog verrassend vlot en passeer ik te snel gestartte lopers. Opnieuw een zeer mooi parcours, misschien zelfs nog mooier dan vorig jaar, aan de aankomst wel liever water gehad dan sportdrank, maar voor de rest alles dik in orde. Anderhalfuur genoten van het Bois de Mariemont, volgende week pik ik nog een wedstrijd mee van de challenge du Hainaut, de 21km van Estinnes-au-Mont. En volgend jaar dan staan we hopelijk weer aan de start in Morlanwelz.